وبلاگ :
بچه آدم
يادداشت :
خدا خير بده معرف رو
نظرات :
2
خصوصي ،
8
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
امين
سلام. مثل اينکه نفر هفتمم. خيلي تنبلم نه
من اينو زير پست قبلي هم ميخواستم بگم. چرا اين کارو تو فيس بوک نمي کني؟يادمه يه زماني بهونه ات اين بود که ميخواستي يه چاه تنهايي داشته باشي واسه خودت که ديگران قراره انعکاسشو بشنون. اما حالا که در مورد مسائلي مطلب ميذاري که مبتلابه همه است و در مقابل ازشون نظر ميخواي و حالا هم که اين کمپين-چالش رو ميخواي راه بندازي (که چقدر هم خوبه). احساس مي کنم بهترين جا براي اين کار، شبکه هاي اجتماعي و به خصوص فيس بوکه (مخصوصا الان که فضاش کمي خلوت تر و بهتر شده). وبلاگ جاييه براي مونولوگ و خطابه و تک گويي. وجودش لازمه و گاهي نياز، اما براي گفنگوي برابر زياد فضاي مناسبي نيست. اگر ميخواي گفتگو، مبادله يا هر حرکت جمعي شکل بگيره، فيس بوک خيلي فضاي مناسبيه.
براي اين کار هم يه پيج فيس بوک که توش کتاب ها کامل معرفي بشن، عاليه (مورد مشابهي که باسليقه و منظم کار شده باشه هم به شدت کمه). در ضمن اين پيج ميتونه سر راه آدم هاي ديگه اون فضا هم قرار بگيره. دوستاي دوستات يا دوستاي دوستاي دوستات که تو نمي شناسي شون، اما باهاشون علايق مشترکي داري. ميتونن پيج رو دنبال کنن، يکي از ادمين هاي فعال بشن (البته پيجاي فيس بوک اصولا چيزي به اسم ادمين ندارن. همه دنبال کننده ها ميتونن پست بذارن، اينم يه مزيت ديگه
) و دوستاي ناديده، ولي خيلي خوبي پيدا مي کني. اما تو وبلاگ آدماي جديد چطور بايد اين کمپين پيدا کنن؟ با سرچ گوگل؟
اين نظر منه. روش فکر کن. بازم شرمنده طولاني شد.
پاسخ
مرسي. درباره فيس بوک بايد فکر کنم اما حس خوبي بهش ندارم! يه چيز ديگه هم اينکه توي وبلاگ هيچ مطلبي قديمي نميشه! همين الان خيلي از بازديد کننده هاي من از طريق جستجو نام کتاب يا نويسنده اي که من 4 سال پيش چيزي دربارش نوشتم به اينجا اومدن