بچه ها خیلی خوبن! فکر گذشته آزارشون نمیده. براشون مهم نیست فردا چی میشه. میدونن یه بابا و مامانی هست که دوستش دارن و نمیذارن گشته بمونه. بچه ها بوی دنیا نمی دن!
ای کاش ذره ای بچه بودم! باور داشتم که ولی ای دارم که نمیذاره گشنه بمونم و بی سرپناه.
ای کاش اینقدر غصه ی گذشته ها رو نمی خوردم.
ای کاش فکر آینده لرزش رو مهمون دستام و سفیدی رو مهمون موهام نمی کرد.
ای کاش شب ها مثل بچه ها معصومانه و شیرین می خوابیدم و صبح با امید بیدار می شدم و بازی زندگی رو از سر می گرفتم.
ای کاش مثل بچه های که با شیرین کاری و شیرین زبونی خستگی رو از چهره والدینشون پاک میکنن، منم می تونستم یه لبخندی به لبان پدر خوبان عالم بیارم...
ای کاشـــــــ ...
